IS devoten willen familie van de opgepakte IS gek die een aanslag wilde plegen op het publiek van een Taylor Swift concert in Wenen bij staan.

Na een paar dagen van stilte, doodse stilte. Immers over verliezen praat je niet. Net als in het oude Egypte van de oorspronkelijke Farao’s die niet van Griekse origine waren wordt er merendeels gememoreerd aan glorieuze overwinningen dan smadelijke verliezen; zo dus ook bij IS.

Alsof het de moeite niet waard was om het er eenmaal over te hebben over de poging tot een memorabele aanslag op drommen aan Swifties die naar Wenen waren gekomen om Taylor Swift te zien zingen. De reden voor de aanslag, misschien wel het feit dat Taylor Swift het verdomd om voor haar niet hoofd en gezichtbedekkende vrouwelijke publiek, nasheeds te zingen met teksten als: “O what a victory for he who attains martyrdom sincerely. Whose sins are forgiven the moment his blood is spilled. And flowers are perfumed with its fragrance. Musk emanates from his wounds and perfumes the air”

Was de aanslag gelukt als Beran zijn mond niet had voorbij gepraat dan had men in Syrië deze aanslag gewoon naar buiten gecommuniceerd als een geslaagde militaire operatie op de vijanden van de islam. Men moet er niet meer van maken dan het is, concerten worden merendeels aangeduid als een legitiem doel om toe te slaan. Dat mensen er meer gaan achterzoeken dan het eigenlijk is op islamitisch religieus gebied, is voor IS nu eenmaal meegenomen. Een aanslag op een idool dat wordt aanbeden als een afgod door haar fans. De muziek, dans en zang, onreine zaken die de band met de schepper Allah stevig ondermijnen immers Allah houd niet van dans, muziek, vrolijke mensen en zij het niet meer, Allah is net als de god het oude testament een jaloerse wraakzuchtige chagrijn die niets maar dan ook niets kan dulden van zijn schepping.

Maar na dagen van stilte die werd doorbroken met een verzoek van een IS devoot (als het er eentje is) om de familie van Beran bij te staan. Over de families van de andere opgepakte IS gekken had hij het niet, enkel en alleen van Beran. Een directe vraag om met hen in contact te komen- een totaal verkeerde vraag als je geen IS devoot bent maar aan de andere kant staat, want gouden regels is; Je stelt geen directe vragen over zaken waarover niet wordt gesproken, immers een antwoord zal je daar dan nooit op krijgen!

Na een virtuele stilte leefde het dan even op. Sommige wisten zogenaamd niet waarover het ging. Of ze zijn echt dom, dat kan ook, maar gespeelde domheid ligt ze meer, want bij het lukken van die aanslag, zou het hele zooitje gelijk aan het juichen zijn geslagen virtueel. Dan waren de cynische grappen om de gedode Swifties niet meer van de lucht. Werd er genoten van al het bloed dat in grote getale zou zijn gevloeid. Dan zouden de vertrappen van die bewuste aanslag worden bespot. En werd de laatste secondes van de swifties hun leven als een genieting van Allah ervaren. Hoe meer angst, pijn op de gezichten van de slachtoffers, des de harder zij lachen in die kanalen bij het zien ervan.

Maar niets van dat, nee, men had wel oren naar het idee om de familie van Beran hulp te geven als ze zouden weten wie ze waren, en als ze het al hadden geweten, dan hadden ze het in dit geval niet gezegd; want men kijkt wel beter uit met dit soort gerichte vragen dus bleef het merendeels zich onwetend houden. Er werd wel gepraat maar hield het wel bij op. Als de familie van Beran wordt gelokaliseerd dan krijgt men hulp als men zou weten wat de deal met Oostenrijk is, dat dan weer wel!

Misschien moeten we er maar vanuit gaan dat deze cel van opgepakte los dan wel niet gewoon geradicaliseerd is via het internet en misschien maanden geleden te samen een wild plan bedachten omdat men hun eigen levens zat was, een scenario dat ook hier in roman vorm staat beschreven. Want alles is mogelijk in de wereld van de jihadist van IS