Gaat de NCTV met het goedvinden dat hun plaatsvervangend hoofd analyse ook te werk gaat als bijzonder hoogleraar onderzoeksjournalistiek het volgende schandaal tegemoet?

Er is enig ophef ontstaan bij onderzoeksjournalisten van diverse kranten en programma om het feit dat plaatsvervangend hoofd analyse voor de NCTV opeens per 1 december de functie van bijzonder hoogleraar onderzoeksjournalistiek aan de Faculteit der Geesteswetenschappen van de Vrije Universiteit Amsterdam gaat bekleden. Haar andere baantje geeft Nikki Sterkenburg er niet voor op. Ze blijft in die functie voor de Vrije universiteit gewoon het plaatsvervangend hoofd analyse voor de NCTV (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid)

En hier wringt de schoen ten aanzien van deze schimmige organisatie die onder het ministerie van justitie en veiligheid valt. Een organisatie die zich voordoet als een stelletje informatie verzamelaars maar zelf in het verleden al te hebben bewezen te opereren als een of andere inlichtingendienst die er niet voor terugdeinst om fysieke undercover operaties te organiseren die worden uitgevoerd door derden- ingehuurd en al! En onder meer het online volgen van journalisten en activisten, waarop specifiek werd gelet op hetgeen ze zeiden op sociale media zoals facebook, twitter, en zij het niet meer. Stel je voor zeg, dat je zonder het wakende oog van de medewerkers van de NCTV je legitieme mening uit waaraan niets strafbaars is te vinden maar wel zo belangrijk is, dat deze uitspraken wel zijn opgeslagen door de NCTV zodat daarover misschien ook wel grondige bestudeert kan worden voor een professionele analyse ten aanzien het staatsgevaar wat er achter een legitieme uitspraak kan zitten. Een ieder is verdacht in de ogen van de NCTV. Ook al zegt diegene niets strafbaars, zullen zijn of haar schrijfsels eerder levens redden dan er ooit eentje doden, in de ogen van de NCTV blijf jij als persoon met je legitieme uitingen op het internet een gevaar van grote omvang die desnoods spreekwoordelijk geëlimineerd dient te worden.

Tja en dan ben je als universiteit juist hartstikke blij dat je vanuit die Orwelliaanse organisatie een medewerkster tot bijzonder hooglerares voor je universiteit benoemd, die zich gaat bezig houden met onderzoeksjournalistiek en je misschien ook wel gaat voorzien van enig New speak die je op de lezer of de kijker kan loslaten als onderzoeksjournalist die aan de lijn van de NCTV loopt. Het handige aan deze functie binnen de VU is dat jij als medewerkster van de NCTV mooi aan de weet kan komen welke aankomende onderzoeksjournalist er een gevaar voor de samenleving kan gaan opleveren en welke niet. In het meest ergste geval is buiten de gestelde lijntjes van de aangestelde bijzonder hooglerares werken dus een buiten de ander zijn of haar medeweten om vermelding waard richting een van de afdelingen van de NCTV. Aankomende gevaren moet je immers zo snel mogelijk spreekwoordelijk elimineren voordat ze echt ellende gaan opleveren. Dus als het moet kan je in die functie, met die dubbele pet op hele toekomsten vernietigen, want je kan ze beter aan de leidraad hebben dan dat ze in alle vrijheid hun werk doen.

Een normale situatie is dit dus niet, en ik kan mij niet voorstellen dat mevrouw Sterkenburg in de tijd dat zij nog journaliste was, het normaal zou hebben gevonden als een of andere hotemetoot van de NCTV, politie, AIVD, of MIVD een dergelijke functie als de haar nu zou hebben gekregen aan welke universiteit dan ook die zich bezighoud met onderzoeksjournalistiek. De vrouw die eerst furore maakte met het boek Ongeloofwaardig dat ze samen schreef met ex jihadist Dennis Abdelkarim Honing die jaren later als geradicaliseerd extreemrechts werd aangeduid. Van zijn succesvolle zelf deradicalisatie waarover Sterkenburg in de diverse media nog over liep te pronken was niets meer over.

Zelfs op Wikepedia wordt er niet meer verwezen naar het boek. Daar word alleen nog verwezen naar het boek, Maar dat mag je niet zeggen. Een hele verhandeling over het gevaar van extreemrechts hier in Nederland, dat in al die jaren geen eens gevaarlijk bleek te zijn, maar na het verschijnen van dat boek ging elke inlichtingendienst zich wel steeds meer focussen op extreemrechts. Een definitie die je als het aan Sterkenburg ligt wel heel ver kan oprekken, misschien en gekscherend gezegd, is een ieder die niet in haar lijn denkt al zo extreemrechts dat hij of zij daarvoor gelijk op de terroristenlijst dient te worden gezet. Want de veel gehoorde kritiek was over dit boek van haar dat de mensen die ze sprak voor dit onderwerp geen eens zo gevaarlijk extreemrechts waren als zij deed voorkomen in haar boek. Misschien moeten we Sterkenburg maar als een vrouw zien als een vrouw die andere voor fascist uitscheld als die verhuizen naar een andere stad omdat hun kinderen op een zwakke school dreigen terecht te komen en daar niet. maar hetzelf ook doet als het bij haar kinderen ook het geval is.

Juriste Sietske Bergsma noemt haar zelfs een oplichtster als ze op twitter zegt: ‘Nog nooit zo'n oplichtster tegengekomen. Ze gaf zelfs een keer aan mij toe 'dat dat hele extreem-rechts natuurlijk niet zoveel voorstelt', om er vervolgens haar carrière op te bouwen. En dat gedrag lieve mensen, wordt in NL beloond met hoogleraarschap. Cirkeltje is rond.’ Weinig verheffend om zo genoemd te worden maar goed, wonderlijk is het wel dat diverse inlichtingendiensten zich opeens gingen storten op het fenomeen extreemrechts dat in verhouding gezien met andere landen hier totaal nog zeer ongevaarlijk is in vergelijking met de extreemrechtse bewegingen in het buitenland. Hieronder nog even paar voorbeelden van echt gevaarlijk extreemrechts.

Tegen de studenten en de promovendi die in Sterkenburg haar handen gaan vallen kan ik alleen maar zeggen, pas op wat je tegen haar zegt, of loslaat, want voor de volle honderd procent is deze mevrouw met haar dubbele pet op niet te vertrouwen.